Bal arıları bal yapmak için nektar kullanırlar. Nektar % 80 su ve bir çeşit şeker karışımıdır. Eğer bir hanımeli çiçeğini gövdesinden çektiyseniz çiçeği n ucundan damlayan akıcı sıvıyı görmüşsünüzdür işte bu nektardır. Kuzey Amerika’da arılar nektarı karanfil, karahindiba ve meyve ağacı çiçeklerinden toplarlar. Arılar çiçeklerdeki nektarı toplamak için kamışa benzer tüp şeklindeki uzun dillerini kullanır ve bu nektarı karınlarında tutarlar. Arıların aslında iki adet karınları vardır. Bunlardan biri nektarı toplamak için kullandıkları diğeri ise normal olanıdır. Arıların nektarı tuttukları karınları 70 mg nektar barındabilir ve tamamıyla dolduğunda ise arının kendisi kadar ağırlık yapar. . Arıların nektarı depoladıkları karınlarını doldurmaları için 100 ile 1500 arasında çiçeğe konmaları gerekmektedir.
Bal arıları kovana dönerler ve topladıkları nektarı diğer işçi arılara aktarırlar. İşçi arılar bal arılarının karınlarındaki nektarı ağızlarıyla emerler. Bu arılar nektarı yarım saat boyunca çiğnerler. Bu süre içinde enzimler nektarın içindeki şekeri basit şekere dönüştürürler böylece hem arılar için sindirilebilir hale gelir hem de kovan içinde bakterilere karşı korunmuş olur. Bu aşamadan sonra arılar nektarı suyun buharlaştığı ve koyu şurubun oluştuğu peteklere dağıtırlar. Arılar nektarı kanatlarını yelpaze gibi kullanarak daha çabuk kuruturlar. Bal yeterince yapışkan hale geldiğinde arılar petekte bulunan hücreleri balmumu ile kapatırlar. Artık bal tüketilene kadar burada saklanır. Arılar bize bal üreterek iyilik yapsalarda bazen olumsuz durumlara da sebep olabilirler.
İşte size bunlardan korunmak için birkaç ipucu:
Kırmızı yada sarı gibi parlak renkli giysiler giymemeye dikkat edin. (Sizi çiçek zannedebilirler!)
Yiyecek yada içeceğinizi dışarıda açık bırakmayın. Bu durum tehditkar arılar için mıknatıs gibidir.
Eğer sokakta birşeyler içiyorsanız mutlaka kamış kullanın. Çünkü siz farkında olmadan arı şişenin yada kutunun içine girebilir ve siz içeçeğinizi içerken arıyı yutabilirsiniz yada arı dudağınızı sokabilir ki bu durum çok tehlikelidir.
Eğer dışarı çıkıyorsanız parfüm yada şeker kokulu herhangi bir şey kullanmayın.
Hiçbir zaman arı kovanıyla oynamayın. Arılar evlerini sizi sokarak koruyacaklardır. Büyük bir kovan 50, 000 arıyı kapsayabilir ve sonuç sizin açınızdan ölümcül olabilir.
Kırmızı yada sarı gibi parlak renkli giysiler giymemeye dikkat edin. (Sizi çiçek zannedebilirler!)
Yiyecek yada içeceğinizi dışarıda açık bırakmayın. Bu durum tehditkar arılar için mıknatıs gibidir.
Eğer sokakta birşeyler içiyorsanız mutlaka kamış kullanın. Çünkü siz farkında olmadan arı şişenin yada kutunun içine girebilir ve siz içeçeğinizi içerken arıyı yutabilirsiniz yada arı dudağınızı sokabilir ki bu durum çok tehlikelidir.
Eğer dışarı çıkıyorsanız parfüm yada şeker kokulu herhangi bir şey kullanmayın.
Hiçbir zaman arı kovanıyla oynamayın. Arılar evlerini sizi sokarak koruyacaklardır. Büyük bir kovan 50, 000 arıyı kapsayabilir ve sonuç sizin açınızdan ölümcül olabilir.
Bal arıları bal yapmak için nektar kullanırlar. Nektar % 80 su ve bir çeşit şeker karışımıdır. Eğer bir hanımeli çiçeğini gövdesinden çektiyseniz çiçeği n ucundan damlayan akıcı sıvıyı görmüşsünüzdür işte bu nektardır. Kuzey Amerika’da arılar nektarı karanfil, karahindiba ve meyve ağacı çiçeklerinden toplarlar. Arılar çiçeklerdeki nektarı toplamak için kamışa benzer tüp şeklindeki uzun dillerini kullanır ve bu nektarı karınlarında tutarlar. Arıların aslında iki adet karınları vardır. Bunlardan biri nektarı toplamak için kullandıkları diğeri ise normal olanıdır. Arıların nektarı tuttukları karınları 70 mg nektar barındabilir ve tamamıyla dolduğunda ise arının kendisi kadar ağırlık yapar. . Arıların nektarı depoladıkları karınlarını doldurmaları için 100 ile 1500 arasında çiçeğe konmaları gerekmektedir. 
Bal arıları kovana dönerler ve topladıkları nektarı diğer işçi arılara aktarırlar. İşçi arılar bal arılarının karınlarındaki nektarı ağızlarıyla emerler. Bu arılar nektarı yarım saat boyunca çiğnerler. Bu süre içinde enzimler nektarın içindeki şekeri basit şekere dönüştürürler böylece hem arılar için sindirilebilir hale gelir hem de kovan içinde bakterilere karşı korunmuş olur. Bu aşamadan sonra arılar nektarı suyun buharlaştığı ve koyu şurubun oluştuğu peteklere dağıtırlar. Arılar nektarı kanatlarını yelpaze gibi kullanarak daha çabuk kuruturlar. Bal yeterince yapışkan hale geldiğinde arılar petekte bulunan hücreleri balmumu ile kapatırlar. Artık bal tüketilene kadar burada saklanır. Arılar bize bal üreterek iyilik yapsalarda bazen olumsuz durumlara da sebep olabilirler. 